“Met een verleden als mantelzorger, wist ik dat het werk me lag.”
| SGL
| SGL
Privé omstandigheden hebben haar gebracht waar ze nu staat: persoonlijk begeleider van een aantal cliënten op een activiteitencentrum, cliëntregisseur, stagebegeleider, en wat al niet meer…
Marjan (53) werkt sinds 2014 bij SGL, haar verhaal is bijzonder. "Ik vind veel te veel leuk! Ik haal voldoening uit veel verschillende dingen. Mijn dag is zinvol als iemand zich gehoord en gezien voelt en een fijne dag heeft gehad.”
Haar weg naar SGL was geen makkelijke. Marjan vertelt dat ze jarenlang intensief mantelzorger is geweest voor iemand in haar directe omgeving. “Het resultaat hiervan was dat ik een paar jaar uit de running ben geweest. Ik heb mezelf volledig aan de kant gezet. Toen de intensiviteit van mijn rol als mantelzorger afnam en de kinderen groter werden, waren de omstandigheden ernaar om te zorgen dat het weer tijd werd voor mij. Toen kwam SGL op mijn pad.”
Het was een tijd waarin vacatures in de zorg niet voor het oprapen lagen, maar toch werd Marjan gelijk aangenomen als woonondersteuner bij WBC Echt. “Ik was zo trots, en dat zonder betaalde werkervaring in de zorg. Ik heb de sector wel altijd erg interessant gevonden en ben een zorgzaam type dat graag met mensen omgaat. Als mantelzorger had ik natuurlijk al wel ervaring, dus eigenlijk ging ik het werk doen dat ik al jaren onbetaald deed. Om deze reden viel de doelgroep mij ook niet zwaar. Ik had al zoveel meegemaakt op dat gebied. Ik werd heel fijn ontvangen door de bewoners en collega’s, dat gaf meteen een goed gevoel. Ook kon ik mijn baan meteen eigen maken. Zo hou ik van koken en heb ik dat op het WBC ook in gang gezet. Op die manier hoefde er een aantal dagen per week niet meer gegeten te worden wat al tijden geleden was ingevuld en besteld. Het werd er huiselijker door en cliënten waardeerden dit ontzettend.”
“Toen ik na een tijdje op zoek was naar meer uitdaging, volgde ik de opleiding maatschappelijke zorg niveau 4. Dat was pittig, met een assessment vooraf en ook was het een uitdaging om de balans tussen school, werk en thuis zo goed mogelijk te houden. Gelukkig hielp mijn motivatie me om door te zetten. Ik vond het heel leuk om op mijn 46e weer een dag per week naar school te gaan. Het was een heel leuk gemêleerd gezelschap, met jong en oud en in deze drie jaar deed ik ook nog werkervaring op bij WBC De Baandert. Dat was leuk en heel leerzaam; een grotere locatie, meer zorg en andere diensten.”
“In het derde jaar van mijn opleiding wilde ik ook graag eens in de dagbesteding werken. Ik wilde me ontwikkelen. Werken op een AC heeft mij altijd getrokken. Vooral het creatief bezig zijn. Zo kwam ik op AC Havikstraat in Sittard terecht, waar ik nu nog steeds werk. Mijn rollen zijn veranderd van activiteitenbegeleider naar persoonlijk begeleider en daarnaast heb ik andere rollen. Clientregisseur, locatieplanner, stagebegeleider en eigenlijk zelfs alles tegelijk. Ik ben nou eenmaal leergierig en nieuwsgierig, ik wil alles proberen, omdat dit werk me zo goed bevalt. Ik wil hier blijven. In verband met mijn leeftijd leek het me wel goed om verder te kijken. Fysiek zware zorg die regelmatig geboden wordt op de woonvormen, is natuurlijk steeds minder goed vol te houden. Wat me ook erg aansprak, is dat wat cliënten meemaken in een AC heel anders is dan wat cliënten meemaken in een thuissituatie zoals op een WBC. Mijn doel werd nu: mensen een leuke dag bezorgen. En dat bevalt me goed.”
“Voor mij ligt de uitdaging in het contact met de cliënten, daar doe ik het voor. Kijken waar ik hen kan ondersteunen en zoveel mogelijk de eigen regie kan geven. Intensieve zorg verlenen is nooit mijn drijfveer geweest. In mijn contact met de mantelzorger van een cliënt, kan ik een luisterend oor bieden en ondersteunen waar nodig. Dat doe ik betrokken, met open vragen stellen en soms een diepgaand gesprek, maar het mag ook vaak gezellig oppervlakkig zijn. Ook daar is ruimte voor. Cliënten komen immers op een AC om een leuke dag te hebben en er even uit te zijn. En dat is wat ik ze wil bieden. Als ik ze daarnaast nog iets nieuws heb kunnen leren, dan is mijn dag echt geslaagd.”
“Ik werk inmiddels al jaren bij SGL, maar mijn werk is allesbehalve saai. Ik zorg er ook zelf voor dat het leuk blijft. Ik neem andere rollen aan en zoek de uitdagingen op waardoor het afwisselend blijft. Ik ben voor mijn gevoel nog lang niet klaar en zou iedereen deze insteek aanraden! Wat ik prive heb meegemaakt heeft me gebracht waar ik nu sta. Zorgen is de rode draad door mijn leven. Maar doorgaan en niet bij de pakken neer gaan zitten ook. Mijn rust behouden en doorgaan, dat is wat mij verder helpt."
Bron originele tekst: SGL